Τοξικά συναισθήματα λοιπόν,,, που δηλητηριάζουν τη ζωή ενός ανθρώπου και δεν του επιτρέπουν να χαρεί.,,, στιγμές χαράς,,, ευτυχίας,,, μοναδικότητας,,, Παράλληλα,,, αυτά τα τοξικά συναισθήματα δεν επιτρέπουν στο άτομο να χαρεί αλλά στερούν την χαρά και στους ανθρώπους που μοιράζεται αυτήν την χαρά,,, τους αγαπημένους του,,, και τελικά,,, του δημιουργούν την αίσθηση της τελμάτωσης,,, το λεγόμενο "έφθασα στα όρια μου",,,
Το πρώτο στην σειρά,,, κατά την γνώμη μου,,, τοξικό συναίσθημα,,, είναι ο θυμός,,, Ο θυμός μπορεί να στρέφεται εξωτερικά,,, προς άλλους ανθρώπους ή καταστάσεις,,, και το θυμωμένο άτομο κατηγορεί άλλους ,,, για τις δυσκολίες του,,, ή τους προσάπτει ευθύνες,,, για την τωρινή του κατάσταση,,, Ακόμα,,, ο θυμός μπορεί να στρέφεται εσωτερικά,,, σαν αίσθηση προσωπικής ανεπάρκειας και αδυναμίας του ατόμου να αντεπεξέλθει στις καταστάσεις της ζωής,, Ο χρόνιος θυμός είναι και ο πιο ύπουλος,,, γιατί δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη κατάσταση που τον έχει πυροδοτήσει,,, αλλά πρόκειται για συσσωρευμένο αρνητισμό,,, ή ίσως,,, και να πυροδοτήθηκε κάποτε,,, μα ποτέ να μην ισορροπίσθηκε,,,
Με άλλα λόγια,,, ο φυσιολογικός θυμός δημιουργείται ως συνέπεια κάποιου αρνητικού,,, που συμβαίνει στη ζωή του ανθρώπου,,, ο οποίος αντιδρά με θυμό,,, Όταν υπάρχει μια τέτοια ένα-προς-ένα αναλογία,,, είναι πιο εύκολο να διαχειριστεί κανείς αυτό το συναίσθημα,,, γιατί ξέρει τι το προκάλεσε,,, και έχει μια εξήγηση για την κακή του διάθεση,,, Όταν όμως ο θυμός είναι διάχυτος,,, γενικός και αόριστος,,, και χωρίς συγκεκριμένο αντικείμενο,,, συνήθως είναι βαθιά ριζωμένος,,, σε γεγονότα και πρόσωπα του παρελθόντος,,, και γι' αυτό ξεριζώνεται και δυσκολότερα,,,
Ένα άλλο τοξικό συναίσθημα είναι όταν,,, κάποιος,,, δεν έχει τον έλεγχο της ζωής του,,, Σε αυτή την περίπτωση,,, το άτομο αισθάνεται ότι δεν έχει τον έλεγχο της ζωής του,,, ότι άγεται και φέρεται από διάφορες καταστάσεις,,, χωρίς να έχει τη δύναμη να αλλάξει τη ροή των γεγονότων,,, Έτσι,,, το άτομο καθηλώνεται από το φόβο,,, ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αλλάξει μια κατάσταση,,, και λυγίζει κάτω από το βάρος του τοξικού αυτού συναισθήματος,,, Συμβαίνει,,, ειδικά τα χρόνια που διανύουμε,,, τα λεγόμενα της κρίσης,,, που οι οικονομικές δυσκολίες και δυσχέρειες,, μας ωθούν να ζούμε μία ζωή,,, που να μην θέλαμε,,, να μην μας αρέσει,,, ή τώρα πια που οι συναισθηματικές και οι οικογενειακές αξίες έχουν δυστυχώς εκμηδενιστεί,,, όλοι ζητάμε τα εαυτού μας,,, δεν τα λαμβάνουμε,,, με αποτέλεσμα να θυμώνουμε που δεν ελέγχουμε-ορίζουμε μόνοι μας,,, τον δρόμο που διάγουμε,,,
Βέβαια,,, υπάρχουν γεγονότα τα οποία δεν μπορούμε να προβλέψουμε,,, ή να ελέγξουμε,,, (θάνατος, ασθένεια, άτυχες συγκυρίες), όμως μπορούμε να ελέγχουμε τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσουμε,,, πρακτικά και συναισθηματικά,,,
Τοξικό συναίσθημα είναι και η αίσθηση του ατόμου,,, ότι το χειραγωγούν άλλοι,,, και δεν του επιτρέπουν να έχει την ευθύνη της δικής του ζωής,,, Όταν κάποιος αισθάνεται ότι δεν έχει πρωτοβουλία,,, δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις σχετικά με τις επιθυμίες του,,, και δεν χαράσσει ο ίδιος το μονοπάτι της ζωής του,,, κατακλύζεται από τοξικά συναισθήματα τα οποία τον μπλοκάρουν ακόμα χειρότερα,,, και εν τέλει μπλοκάρουν κάθε μορφή διαπροσωπικής του σχέσης,,, φιλική, ερωτική, επαγγελματική, κλπ,,,
Και τελικά,,, όλα αυτά τα τοξικά συναισθήματα σε οδηγούν να λυπάσαι τον εαυτό σου,,, δίνοντας έτσι μια περιοριστική στάση ζωής που επιδεινώνει την αρνητική διάθεση σου,,, ενώ παράλληλα σε εμποδίζει να δεις τον εαυτό σου από μια πιο θετική σκοπιά,,, και να θέσεις σε λειτουργία τα θετικά σου στοιχεία,,,
Ο άνθρωπος που λυπάται τον εαυτό του,,, βλέπει μόνο τα ελαττώματά του,,, και δεν μπορεί να αποτιμήσει τα προτερήματά του,,, Το αποτέλεσμα είναι ότι έχει μια διαστρεβλωμένη εικόνα,,, του εαυτού του και το τοξικό συναίσθημα ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι,,, για να αλλάξει,,, την ψυχική του κατάσταση,,, και τη ζωή του,,,
Η ζήλια γι' αυτούς που έχουν όσα το άτομο δε διαθέτει,,, ή η ζήλια γι' αυτά που θα ήθελε κανείς να έχει,,, και δεν έχει,,, είναι ένα ακόμα τοξικό συναίσθημα,,, Πολλές φορές,,, ο άνθρωπος που ζηλεύει,,, το κάνει από κεκτημένη ταχύτητα,,, δηλαδή με ασυνείδητο τρόπο,,,, συγκρίνοντας τον εαυτό του με άλλους,,, -και πάντα βγάζοντας τον εαυτό του ζημιωμένο,,,
Οι άνθρωποι που αισθάνονται ζήλια,,, σπάνια εκτιμούν τον εαυτό τους,,, και αυτά που έχουν,,, και διέπονται από την αίσθηση του ανικανοποίητου,,, Ξεκινάνε το κυνήγι του «καλύτερου» -οτιδήποτε και αν είναι αυτό- που έχουν ή είναι οι άλλοι, χωρίς αποτίμηση των δικών τους θετικών,,, Σαν αποτέλεσμα,,, δηλητηριάζουν τη ζωή τους,,, αφού είναι καθηλωμένοι στη ζήλια,,, και σπάνια προχωρούν να κατακτήσουν αυτό που επιθυμούν,,,
Οι άνθρωποι που περιβάλλονται από Τοξικά Συναισθήματα,,, έχουν "τοξικό" τρόπο σκέψης,,, Συγκρίνουν τον εαυτό του με άλλους,,, όπου ο άλλος πάντα υπερτερεί,,, Επιμένουν στο παρελθόν (καλό ή κακό) και δεν επεξεργάζονται το παρόν,,, Εμμένουν στα λάθη της πατρικής του οικογένειας,,, θεωρώντας τα τροχοπέδη στην προσωπική του εξέλιξη (χωρίς να κάνει κάτι για να ξεφύγει από αυτά),,, Υιοθετούν τη διπολική σκέψη του στυλ άσπρο-μαύρο, αδυνατώντας να αντιληφθεί και τις ενδιάμεσες αποχρώσεις,,, Δεν αντιλαμβάνονται την πιθανότητα να κάνουν κάτι το ίδιο προκειμένου να αναστρέψουν μια κατάσταση και να βοηθήσουν τον εαυτό τους,,, Επιμένουν σε αρνητικά στοιχεία,,, και δεν μπορούν να κινητοποιήσουν τις εσωτερικές θετικές τους δυνάμεις,,,
Όταν κάποιος βιώνει τοξικά συναισθήματα στη ζωή του,,, και αισθάνεται μπλοκαρισμένος,,, καλό είναι να κάνει στον εαυτό του ένα μεγάλο δώρο,,, να πάρει καινούριο "πουκάμισο" και να πετάξει το παλιό,,, να απαλλαγεί δηλαδή από αυτά και να τα αντικαταστήσει με θετικά συναισθήματα,,, εύκολο στα λόγια,,, στην πράξη,,, πιο δύσκολο,,,
Ας δουλέψουμε με τον εαυτό μας λοιπόν,,, με διάβασμα,,, συμβουλές,,, άσκηση,,, συγκέντρωση και Ψυχοθεραπεία,,, ίσως τότε εύκολα θα πετάξει το παλιό "πουκάμισο",,, και θα προχωρήσει στη ζωή του,,, και στις σχέσεις του,,, και τελικά απολαύσει τις στιγμές που η ζωή του προσφέρει,, ευτυχίας και χαράς,,, που μέχρι σήμερα,,, τυφλωμένος και μπλοκαρισμένος δεν βλέπει,,,
η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα
Δυσκολεύομαι να κατανοήσω την ύπαρξη τέτοιων συναισθημάτων. Θεωρώ πως υπάρχουν αισθήματα γίνονται συναισθηματα όταν είναι κοινά με άλλους η νε άλλα αισθήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αίσθημα για μένα είναι η αντίδραση του νου σε δεδομένο ερέθισμα από το περιβάλλον. Έχει καθήκον ο νους σύμφωνα νε τα δικά του δεδομένα και πρότυπα , να αντιδρά σε ερεθίσματα. Το αίσθημα δεν είναι κοινά ερμηνευονενο, αλλα υποκειμενικά. Μέγιστο λάθος η ψυχοθεραπεία, και οι ψυχοθεραπευτες. Λάθος ακόμα και ο όρος. Πρόκειται πιθανόν γισ θεραπεία του τρόπου αντίληψης, και όχι της ψυχής, η οποία καμία ανάγκη θεραπείας δεν έχει, παρά μόνο ανάγκη έκφρασης χωρίς το φρένο του νου.
Και αν λοιπόν τα αισθήματα αυτά υπάρχουν, σε κάποια Μυαλά, υπάρχουν γιατί κυριαρχεί η λογική και όχι η ψυχή.
Η ψυχή δεν έχει αισθήματα, και δεν σκέφτεται όπως το μυαλό, απλά ενεργεί αυτόνομα και αυθόρμητα. Η στιγμιαία έλξη, παράδειγμα είναι ιδιότητα της ψυχής, αντίθετα η επαναφορά στην τάξη του μυαλού.
Πολύ προσεγμένο πόνημα, κινείται ρεαλιστικά στο μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, ίσως το 99%, υπάρχει όμως και το ένα, στην απέναντι όχθη...
Συγχαρητήρια .pearl!
σε ευχαριστώ ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΕ,,, θεραπεία τρόπου σκέψης,,, και προσέγγισης,,, αντίληψης,,, η ψυχή είναι κάτι άλλο,,, το κείμενο δεν αγγίζει την ψυχή,,, μα τις εκδηλώσεις συναισθημάτων που συνδέονται άρρηκτα με το νου, το μυαλό,,, ακριβώς.!
ΑπάντησηΔιαγραφή