Αν κάποιο από τα παραπάνω σου φαίνεται γνώριμο,,, τότε ίσως υποφέρεις κι
εσύ,,, από σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης. Αυτό είναι ένα αίσθημα
συναισθηματικής εξάντλησης και αδιαφορίας για την καριέρα μας, την
εργασία μας και εν τέλει τη ζωή μας,,, γενικότερα,,, που διαρκεί για
εβδομάδες, μήνες και απεύχομαι,,, για χρόνια.
Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι η επαγγελματική εξουθένωση δεν είναι ένα βραχυπρόθεσμο πρόβλημα που ξεκινάει το πρωί της Δευτέρας,,, και τελειώνει το μεσημέρι της Παρασκευής. Η εξάντληση αυτού του τύπου κλιμακώνεται σταδιακά και έχει ως αποτέλεσμα πολλά μακροχρόνια προβλήματα όπως αισθήματα απελπισίας,,, και ανεπάρκειας,,, ενώ συχνά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής μας,,, και καταλήγει ακόμα και σε μία μορφή κατάθλιψης. Σαν αποτέλεσμα,,, δημιουργείτε ένα συναισθηματικό κενό,,, ένα ψυχικό «μούδιασμα»,,, μια εγκατάλειψη του εαυτού,,, μια αποστασιοποίηση συναισθηματική,,, που σταδιακά επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής του (οικογένεια, ερωτική επαφή, κ.λ.π). Το σύνδρομο πλήττει κυρίως τους νέους ηλικιακά εργαζόμενους και δείχνει προτίμηση στις ηλικίες 30 - 40 χρόνων. Μεγαλύτερη προδιάθεση,,, στο να αναπτύξουν το σύνδρομο έχουν οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες, οι ανύπαντροι και τα άτομα με υπερβολική αίσθηση ευθύνης,,, η τελειομανία,,, και η ανάγκη για έλεγχο.
Οι ψυχολόγοι ισχυρίζονται ότι η επαγγελματική εξουθένωση δεν είναι ένα βραχυπρόθεσμο πρόβλημα που ξεκινάει το πρωί της Δευτέρας,,, και τελειώνει το μεσημέρι της Παρασκευής. Η εξάντληση αυτού του τύπου κλιμακώνεται σταδιακά και έχει ως αποτέλεσμα πολλά μακροχρόνια προβλήματα όπως αισθήματα απελπισίας,,, και ανεπάρκειας,,, ενώ συχνά επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης ζωής μας,,, και καταλήγει ακόμα και σε μία μορφή κατάθλιψης. Σαν αποτέλεσμα,,, δημιουργείτε ένα συναισθηματικό κενό,,, ένα ψυχικό «μούδιασμα»,,, μια εγκατάλειψη του εαυτού,,, μια αποστασιοποίηση συναισθηματική,,, που σταδιακά επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής του (οικογένεια, ερωτική επαφή, κ.λ.π). Το σύνδρομο πλήττει κυρίως τους νέους ηλικιακά εργαζόμενους και δείχνει προτίμηση στις ηλικίες 30 - 40 χρόνων. Μεγαλύτερη προδιάθεση,,, στο να αναπτύξουν το σύνδρομο έχουν οι γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες, οι ανύπαντροι και τα άτομα με υπερβολική αίσθηση ευθύνης,,, η τελειομανία,,, και η ανάγκη για έλεγχο.
Η επαγγελματική εξουθένωση συναντάται συνήθως σε:
- άτομα που εργάζονται σε απαιτητικούς και ψυχοφθόρους επαγγελματικούς τομείς, όπως τομείς υγείας και οικονομίας,,,
- ιδιαίτερα φιλόδοξα άτομα,,,
- αυτούς για τους οποίους η δουλειά τους αποτελεί πάρα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής τους,,,
- αυτούς που αναλαμβάνουν πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις για τις οποίες αρκετά συχνά αυτό-προτείνονται,,,
- αυτούς που έχουν την ανάγκη να αποδεικνύουν συνεχώς ότι κάνουν εξαιρετικά την δουλειά τους και αξίζουν,,,
Τα συμπτώματα του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης,,, μπορεί να
διαφέρουν από εργαζόμενο σε εργαζόμενο,,, κυρίως όμως χωρίζονται σε
τρείς κατηγορίες:
Σωματικά: Αϋπνία, σωματική εξάντληση, απώλεια ενέργειας, μυϊκός πόνος διάχυτος στο σώμα, χαμηλό ανοσοποιητικό, πονοκέφαλοι, έντονες ενοχλήσεις στο γαστρεντερικό σύστημα, μείωση ή αλλαγή στην όρεξη για φαγητό,,,
Ψυχολογικά-συναισθηματικά: Αίσθημα απόγνωσης, ματαιότητας, αποτυχίας, αυτό-αμφισβήτησης, χαμηλής αυτό-εκτίμησης, κατάθλιψη, συνεχόμενο άγχος, υπερένταση, ευερεθιστικότητα, έλλειψη κινήτρου και ικανοποίησης, κυνισμός και αρνητισμός για ότι συμβαίνει, αίσθημα μοναξιάς,,,
Συμπεριφορικά: Έλλειψη ενθουσιασμού για την δουλειά, αδυναμία συγκέντρωσης για την επίτευξη εργασιακών στόχων, ευθυνοφοβία, συχνές απουσίες από την δουλεία, επιθετική συμπεριφορά στα αγαπημένα πρόσωπα και στην οικογένεια, μείωση της διάθεσης και της ικανότητας επικοινωνίας, εργασιομανία στις ελεύθερες ώρες, απομόνωση,,,
Σωματικά: Αϋπνία, σωματική εξάντληση, απώλεια ενέργειας, μυϊκός πόνος διάχυτος στο σώμα, χαμηλό ανοσοποιητικό, πονοκέφαλοι, έντονες ενοχλήσεις στο γαστρεντερικό σύστημα, μείωση ή αλλαγή στην όρεξη για φαγητό,,,
Ψυχολογικά-συναισθηματικά: Αίσθημα απόγνωσης, ματαιότητας, αποτυχίας, αυτό-αμφισβήτησης, χαμηλής αυτό-εκτίμησης, κατάθλιψη, συνεχόμενο άγχος, υπερένταση, ευερεθιστικότητα, έλλειψη κινήτρου και ικανοποίησης, κυνισμός και αρνητισμός για ότι συμβαίνει, αίσθημα μοναξιάς,,,
Συμπεριφορικά: Έλλειψη ενθουσιασμού για την δουλειά, αδυναμία συγκέντρωσης για την επίτευξη εργασιακών στόχων, ευθυνοφοβία, συχνές απουσίες από την δουλεία, επιθετική συμπεριφορά στα αγαπημένα πρόσωπα και στην οικογένεια, μείωση της διάθεσης και της ικανότητας επικοινωνίας, εργασιομανία στις ελεύθερες ώρες, απομόνωση,,,
Οι βασικές αιτίες,,, που οδηγούν τους εργαζόμενους,,, στο Σύνδρομο Επαγγελματικής Εξουθένωσης είναι:
- Υπερβολικός όγκος δουλειάς και πολλές ώρες εργασίας,,, και δη άμισθος/η,,,
- Αναξιοκρατικό εργασιακό περιβάλλον χωρίς οργάνωση και υποστήριξη,,,
- Αίσθηση απουσίας ελέγχου στον χώρο δουλειάς και εγκλωβισμό σε καταστάσεις,,,
- Το επάγγελμα και οι απαιτήσεις του να στρέφεται ενάντια στις αρχές τους εργαζόμενου και στις ανθρώπινες αξίες του,,,
- Το επάγγελμα να μην ανταμείβει με χρηματική ικανοποίηση, ηθική επιβράβευση, σεβασμό ή κύρος για την συνεισφορά σου,,,
- Η αβεβαιότητα για το αύριο,,,
- Συμπεριφορές που έρχονται κόντρα με την ηθικότητα και την αξιοπρέπεια,,,
- Ψυχολογική Κακοποίηση,,, Ψυχαναγκασμός,,,
Σύμφωνα με τους ψυχολόγους,,, όποιος από τους εργαζόμενους αισθάνεται,,, ή παρατηρεί στον εαυτό του,,, κάποια από τα συμπτώματα του Συνδρόμου Επαγγελματικής Εξουθένωσης,,, θα πρέπει άμεσα να ζητήσει την βοήθεια ειδικού ψυχολόγου γιατί το σύνδρομο μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Με τις ψυχολογικές συμβουλές και την καθοδήγηση του ειδικού ψυχολόγου,,, με τεχνικές που βοηθάνε ν’ αλλάξουμε τον τρόπο σκέψεως,,, στόχος είναι να αποκτήσει ο εργαζόμενος τον χαμένο έλεγχο της ζωής του,,, να ελέγχει το άγχος,,, και την απόγνωση,,, να ενταχθεί πάλι σε απλά καθημερινά πράγματα,,, για να νιώσει ξανά συναισθήματα υγιή.
Να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη,,, και την αίσθηση πανικού,,, να έρθει κοντά στους δικούς του ανθρώπους,,, να πιστέψει στην οικογένεια και στο μοίρασμα με φίλους,,, να απομακρυνθεί λίγο από την πίεση της δουλειάς,,, να μάθει να δίνει αυτά που αναλογούν στην δουλειά,,, χωρίς υπερβολές και ενοχές. Να βάλει τα όρια του,,, να μάθει να λέει «όχι» και να μην υποκύπτει σε συναισθηματικούς εκβιασμούς,, ή ακόμα και απειλές στο εργασιακό του περιβάλλον».
Το σύνδρομο Burnout αναφέρθηκε για πρώτη φορά αρκετά παλαιότερα, το 1974 από τον Freudeburger,,, και το όρισε ως εξάντληση του ατόμου,,, η οποία προέρχεται από παρατεταμένη χρήση των ενεργειακών αποθεμάτων,,,
η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου