Τι είμαι; Ένας απλός Αριθμός,,, που κάνει κλικ.!!!

Με το βλέμμα μου στραμμένο στην Σύνοδο Κορυφής,,, και στην Απόφαση της ΕΚΤ και των εταίρων μας,,, Παρακολουθώ τις εξελίξεις,,, μέρες τώρα,,, Κάποιοι ασχολούνται με τις γραβάτες,,, με τα μπλε πουκάμισα,,, και με τα μπουφάν,,, κάποιοι μιλούν για θεογκόμενους υπουργούς,,, και επαναστάσεις,,, ότι όλα άλλαξαν,,, και η ελπίδα γεννήθηκε,,, σαν νέος ήλιος,,, προφανώς έχουν τα θέματα τους λυμμένα,,, και άπλετο χρόνο να ξοδέψουν,,, αναλώνοντας σε ανούσια θεαθήναι δημοσιεύματα,,, εμένα δεν με αφορά,,, αν θα βάλει ή όχι γραβάτα,,,
Εγώ φειδωλή,,, φροντίζω να ενημερώνομαι,,, να διασταυρώνω και να συνδυάζω,,, ελπίζοντας και ευχόμενη,,, αλλά η πραγματικότητα παραμένει,,, ακόμα απλά βολιδοσκοπούν διαθέσεις των άλλων ευρωπαικών ηγετών,,, εποικινωνιακή πολιτική,,, απειλούν μεν,,, με πάμπερσ δε,,, η καθημερινότητα,,, δεν άλλαξε,,, η βιωσιμότητα ή μη,,, δεν άλλαξε,,, η επιβίωση,,, η αγωνία,,, δεν άλλαξε,,, εγώ νιώθω ένα μπουτόν,,,

Το Α είναι για νέα εγγραφή, το Β για την ανανέωση... Της ανεργίας μου,,, τρία χρόνια τώρα,,, μπουτόν Β,,, άσε που επειδή είμαι "29 και κάτι" νιώθω υπερήλικας,,, και δεν χωρώ σε κάνενα πρόγραμμα του ΕΣΠΑ,,, όχι ότι πληρώνει και αυτό,,, αλλά κάτι να πώ,,, ευτυχώς τώρα δεν θα στέκομαι για ώρες στην ουρά,,, για να πιστοποιήσω και πάλι την αχρηστο/ανεργία μου,,, αφού επιτέλους δούλεψε η φόρμα του ΟΑΕΔ,,, κι έτσι με ένα κλικ στο ποντίκι,,, δήλωσα και πάλι την ανεργία μου,,, Βιογραφικά,,, και που... "μόνο στο διάολο δεν έχω στείλει που με ξέρει κιόλας,,," άσε το άλλο με τις δεξιότητες,,, ικανότητες και προσόντα,,, καλά εσύ ? αυτή η ερώτηση_απορία,,, μου χτυπά στα αυτιά εκκωφαντικά τόσο που κάθε που το ακούω παθαίνω ημικρανία,,, εσύ που το γραφείο δεν ζούσε χωρίς εσένα,,, εσύ που αυτός δεν ανάπνεε χωρίς εσένα,,, εσύ που ξέρεις αυτόν κι εκείνον? εσύ που αν σε ρωτήσω στην τάδε βιβλιοθήκη ράφι τρία συρτάρι δύο θα μου πεις? εσύ που έτρεξες τόσο? ε ναι εγώ,,, και το εγώ έγινε απλά ένας αριθμός σε μία κίτρινοπορτοκαλί καρτούλα,,, και ένα κλικ σε ποντίκι,,, και ένα ψηφίο στο επί τοις εκατό στατιστικής,,, κι εγώ συνέχεια να βλέπω τα νούμερα στις στατιστικές να θεριεύουν... 15%... 18%... 20%... 26%... 29%... να με ζώνουν πια τα φίδια για τα καλά,,, 

Κι είναι κι ο πονοκέφαλος... Αχ αυτός ο πονοκέφαλος... τις νύχτες το σκοτάδι,,, λες κι έχει βαλθεί να με τρελάνει,,, έρχεται πάντοτε παρέα με τους ίδιους απόκοσμους ήχους,,, με παίρνει από το χέρι και με ταξιδεύει εκεί,,, που δεν το έχουν φτάσει ποτέ του ήλιου οι αχτίδες,,, και μετά ξημερώνει,,, και το σκοτάδι γίνεται φως,,, καμμία διαφορά όμως,,, μέρα και νύχτα το ίδιο,,, και ο καιρός περνά,,, την ίδια ακριβώς ώρα,,, κάθε μέρα για τρία χρόνια,,, κούπα καφέ,,, και αγγελίες,,, αγγελίες,,, που άλλοτε σου δίνουν ελπίδα,,, και άλλοτε σε ταπεινώνουν ή ακόμα και σε προσβάλλουν,,, e-mails,,, fax,,, μελάνια και χαρτί,,, τηλέφωνα και επικοινωνίες,,, και την επομένη ξανά το ίδιο,,, και πάλι και πάλι,,, πιστή και επίμονη στον στόχο της Επιβίωσης,,, τόσο πειθαρχημένη που απορώ,,, μα καλά ούτε μία μέρα να μην πέσω κάτω,,, ΟΧΙ,,, πέφτω και αυτοχαστουκίζομαι,,, με πιάνω από το μαλλί και ξανακάθομαι στην καρέκλα και συνδέομαι στους λογαριασμούς μου,,, των αγγελιών,,, login... και ένα χέρι στον ώμο που και που έρχεται να σου πει την εκνευριστική ατάκα,,, Κανείς δεν χάνεται,,, ο θεός είναι μεγάλος,,, υγεία πάνω από όλα,,, και τότε η οργή και ο θυμός υπερχειλίζει,,, και σου έρχεται να του απαντήσεις,,, ποια υγεία ρε μεγάλε,,, και αυτή χάνεται,,, παρέα με όσα χάθηκαν,,, και όσα θα χαθούν,,, όταν φθάνεις να είσαι απλά ένα ακόμα νούμερο μίας στατιστικής,,, αλλά το βουλώνεις,,, τι φταίει κι αυτός,,, σάμπως έχει άλλη καλύτερη ατάκα να σου πει... 

Ε λοιπόν,,, ναι εγώ,,, ένας απλός ακόμα αριθμός,,, μια στατιστική,,, μια απλή μεταβλητή σε κάποιο οικονομικό πείραμα... συνεχίζω...

η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα