Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΙΡΟΥ - Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΒΕΡΓΑΣ .!!!

ΟΙ ΘΡΥΛΙΚΕΣ ΑΜΑΖΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΔΟΥΛΩΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΚΟΒΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΔΡΕΠΑΝΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΒΡΩΜΟΜΟΓΓΟΛΟΓΛΟΥ,,, ΑΠΟΔΕΚΑΤΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΟΘΩΜΑΝΟΥΣ,,, ΚΑΙ ΤΡΕΠΟΥΝ ΣΕ ΦΥΓΗ ΤΟΝ ΙΜΠΡΑΗΜ .!!!

22/6/1826 ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΒΕΡΓΑΣ.

Η Βέργα ήταν πέτρινο οχύρωμα που είχε κατασκευαστεί τον Ιούλιο του 1826 κοντά στο χωριό Αλμυρό της δυτικής Μάνης στο στρατηγικό σημείο που ήταν η μοναδική είσοδος στην δυτική Μάνη. Ο Ιμπραήμ αρχικά προσκάλεσε τον Μαυρομιχάλη να παραδοθεί, όταν όμως αυτός αρνήθηκε, ξεκίνησε με 7000 πεζικό και ιππείς, από την Καλαμάτα κατά της Μάνης. Στο χωριό Αλμυρό μαζεύτηκαν περίπου 1000 Μανιάτες υπό τον Γεωργάκη Μαυρομιχάλη και έπιασαν την Βέργα. Επακολούθησαν τρεις διαδοχικές σφοδρότατες επιθέσεις του Ιμπραήμ, τις οποίες οι Μανιάτες απόκρουσαν κατά μέτωπο και με τα πυρά από δυο βρίκια από την θάλασσα. Ο Ιμπραήμ αποφάσισε τότε να επιχειρήσει απόβαση 1500 Αιγιπτίων πεζών στο Δηρό. Το σώμα αυτό αποβιβάστηκε και προέλασε προς τα Τσαπαλιανά, όπου κατατροπώθηκε από τα πυρά των γύρω Μανιατών. Ακόμα και οι γυναίκες τους υποδέχτηκαν με τα δρεπάνια στο χέρι. Μετά από σκληρό αγώνα οι Αιγύπτιοι επιβιβάστηκαν και πάλι και έφυγαν. Ο Ιμπραήμ διέταξε τότε νέα επίθεση στην Βέργα η οποία απέτυχε όπως και οι προηγούμενες.

Η αυταπάρνηση, η τόλμη, το θάρρος, η ανδρεία και πατριωτική Αρετή των θρυλικών ηρωίδων δρεπανηφόρων Μανιατισσών,,, ελάμπρυναν τον Ιερό Αγώνα του Εικοσιένα,,, και διέσωσαν τη φυλή και την Πατρίδα,,, από βέβαιον εξολοθρεμοαφανισμό.

 Η ανεκτίμητη αυτή εθνική προσφορά των γυναικών της Μάνης έσωσε τον Ελληνισμό .!!!

22, 23 και 24 Ιουνίου μα η Βέργα δε λύγισε και δεν πατήθηκε,,, γιατί πίσω από αυτό το ξερότειχο είχαν στήσει ταμπούρι άπαρτο με τα ατσάλινα στήθη τους οι αρειμάνιοι Μανιάτες, που το υπεράσπιζαν και το διαφέντευαν σαν αληθινοί απόγονοι των αρχαίων Σπαρτιατών, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι».

Η ίδια πανωλεθρία περίμενε τον επαρμένο σερασκέρη και στο δεύτερο μέτωπο πού άνοιξε στρατηγικώτατα στην καρδιά της Μάνης, στο ΔΙΡΟ.

<< όσοι ορκίστηκαν στο θάνατο, βάδισαν προς την Δόξα και την ζωή >>

Αυτή η φράση βρήκε την ολοκλήρωση, ενσάρκωση και τελειότητά της στη Μάνη. Γιατί χάρις στο πείσμα, την αποφασιστικότητα και γενναιότητα των γυναικών της, ο Ιμπραήμ υπέστη πρωτοφανή πανωλεθρία και ετράπη εις φυγήν.

Τα Μανιάτικα άρματα ταπείνωσαν τον Ιμπραήμ τόσο πολύ, όσο ακριβώς ύψωσαν τη φήμη, το γόητρο και την Δόξα της Μάνης. Και μάλιστα, η ταπείνωση για τον Τουρκοαιγύπτιο σατράπη είναι ακόμα μεγαλύτερη, γιατί στη μάχη του Διρού νικήθηκε από άοπλες γυναίκες.

Από εδώ εδράζεται και το μεγάλο παράπονο και η αβάστακτη πίκρα της Μάνης. Γιατί η εθνική μας ιστορία και παράδοση δεν έχουν δυστυχώς μέχρι σήμερα φωτίσει όλα τα γεγονότα με όση τους ανήκει ιστορική λάμψη και αλήθεια. Και πολλά από αυτά παραποιούνται ή διαστρέφονται....

Με άλλα λόγια, ο άφθαστος αυτός ηρωισμός, η εθελοθυσία και απαράμιλλη ανδρεία των γυναικών της Μάνης δεν έχει γίνει συνείδησις «ιερού χρέους», από την Ελληνική Πολιτεία....

Το επίσημο κράτος εξακολουθεί να αγνοεί τις γιγαντομαχίες Βέργας, Διρού και Πολυαράβου,,, γιατί κατά τις μάχες αυτές, κατανικήθηκε τρεις φορές ο αήττητος Ιμπραήμ και έχασε τα δύο τρίτα του στρατού του σε νεκρούς και τραυματίες. Και επί πλέον, χωρίς τις νίκες αυτές των Σπαρτιατικών αρμάτων, είναι απόλυτα βεβαιωμένο ότι δεν θα είχαμε το Ναυαρίνο, γιατί απλούστατα, η Επανάσταση θα είχε σβήσει.

Ιδιαίτερα μάλιστα,,, στις γυναίκες της Μάνης,,, η Πατρίδα οφείλει όχι μόνο κάτι το σημαντικότατο και υπέροχο για την ελευθερία της, αλλά και κάτι το ανεπανάληπτο και μεγαλειώδες για την ύπαρξη της,,, και την πανένδοξη Ιστορία της.



<< Στο ρημοκλήσι τον Διρού
λειτούργα ο Πρωτοσύνγγελος,
και τ’ άχραντα μυστήρια
έφερνε στο κεφάλι του
βάλλοντας το χερουβικό.

Μ’ άξαφνα κι ανέλπιστα
Τούρκοι τον παραλάβασι,
Μα οι άντρες όλοι λείπασι,
είταν στη Βέργα τ ‘Αλμυρού
όπου τρωάδα ο πόλεμος
πάαινε δυο μερόνυχτα.

Μόνο τα γυναικόπαιδα
και γέροντες ανώφελο
γιατ’ είταν θέρος, βρέθηκαν
με τα τραπάνια στα λουριά.

Καθόλου δε δειλιάσασι,
καθόλου δεν τρομάξασι,
μόν’ έδωκαν την είδηση
στον Κωσταντίνο με πεζό.
κι έδραμε κατά το Διρό.

Βλέπεις γυναίκες να χερούν
και τα τραπάνια να κρατούν
τους Αραπάδες να χτνπούν.

«Εύγε σας, ματαεύγε σας,
γυναίκες, άντρες γίνητα,
σαν ανδρειωμένες μάχεσθε,
σαν Αμαζόνες κρούετε».
Είπε και βρυχομάνιασε,
σαν το λιοντάρι στα βουνά.

«Όσοι πιστοί, εμπρός παιδιά!…
Σήμερα γεννηθήκαμε,
σήμερα ας πεθάνωμε…»
Άνοιξε μάχη τρομερή
κι είτενε ξεσυνέρηση
σ’ όλα τα Σπαρτιατόγγονα,
ποίοι θα πάσι μπροστινοί.

Οι Τούρκοι αντισταθήκασι
τ’ είταν στην άκρη τον γιαλού.
Μα στο στερνό δειλιάσασι
και πέφτασι στη θάλασσα
σαν τα τυφλά τετράποδα…
Γιατ’ είταν θέλημα Θεού…
Να σ’ ακουστή η παράκληση του Άγιου Πρωτοσύγγελλου… >>

η υπογραφούσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα

11 πράγματα που πρέπει να γνωρίζει ένας single γονιός,,,

• Είναι δύσκολο γιατί νιώθεις πώς κάτι λείπει. Κάτι δεν κάνεις σωστά. Δεν χρειάζεται να γεμίζεις τον εαυτό σου τύψεις και ενοχές.

• Είσαι αρκετά δυνατός για να μεγαλώσεις μόνος σου τα παιδιά σου.

• Προσπαθήστε να εξασφαλίσετε χρόνο για τον εαυτό σας. Είναι σημαντικός καθώς ένας single γονιός είναι πιο εύκολο να καταρρεύσει λόγω ευθυνών και υποχρεώσεων αφού δεν υπάρχει κάποιος να μοιραστεί το «βάρος».

• Μην περιμένετε τα παιδιά σας να συμπεριφερθούν ως ώριμοι ενήλικες επειδή είστε μόνοι σας σ΄όλο αυτό. Τα παιδιά είναι παιδιά και θα πρέπει να μείνουν στο ρόλο αυτό.

• Να είστε προετοιμασμένοι για το πως μπορεί να συμπεριφερθεί ο πρώην σας.

• Μην φοβηθείτε να ζητήσετε βοήθεια όταν το έχετε ανάγκη. Δεν είναι ένδειξη αδυναμίας.

• Θα εκπλαγείτε πόση ησυχία έχει το σπίτι όταν τα παιδιά πέσουν για ύπνο.

• Τα παιδιά όσο τέλεια και αν είναι η σχέση σας, πάντα θα αναρωτιούνται για το πού είναι ο άλλος γονιός.

• Ένας γονιός που είναι παρόν, επικοινωνεί ουσιαστικά και ποιοτικά με το παιδιά του, να ΄ναι σίγουρος ότι έχει θέσει γερές βάσεις στη μεταξύ τους σχέση.

• Είναι δύσκολο να κοιτάξεις την προσωπική σου ζωή. Σε αντιμετωπίζουν ως «ελαττωματικό».

• Να επενδύσετε σε ανθρώπους θετικούς που μπορούν να σας στηρίξουν.

• Να θυμάστε είστε μόνο ένας άνθρωπος, δεν γίνεται να τα κάνετε όλα τέλεια. Μην πιέζετε και αδικείτε τον εαυτό σας.

thoughts by Jenny 

Εκεί που ήσουνα,,, εκεί να μείνεις...!!!

Είναι ωραίο να συνεχίζεις την ζωή σου, μετά από ένα διαζύγιο. Μπορεί να μην συντροφεύεσαι, αλλά συνεχίζεις ως μαμά και μάλιστα, ως μαμά 2 σε 1.

Είναι υπέροχο να έχεις ένα παιδί και να το μεγαλώνεις με αγάπη, τόλμη και να μην κολλάς σε στερεότυπα και σε πικρόχολα σχόλια.

Είναι ωραίο να μαθαίνεις το παιδί σου να είναι ένας πρίγκιπας, ένας τζέντλεμαν, ένα υπέροχο πλάσμα.

Είναι ωραίο να κάνετε μαζί τα πάντα. Να μαγειρεύετε, να ταξιδεύετε, να διαβάζετε παραμύθια, να δημιουργείτε παραμύθια, να κατασκευάζετε, να ζωγραφίζετε, να παίζετε, να βλέπετε μαζί ταινίες, να χορεύετε μαζί, να τραγουδάτε και τόσα άλλα.

Ακόμα καλύτερο να εξομολογείστε συναισθήματα, να αγκαλιάζεστε, να γελάτε, να κλαψουρίζετε, να ονειρεύεστε.

Ξέρω είναι χρονοβόρο, κουραστικό, υπάρχουν μέρες που αυτό το «απόλυτο μαζί» σε τσακίζει, σε νευριάζει σε πνίγει, γιατί δεν γίνεται να μην υπάρχει το μαζί όταν είσαι μονογονέας, Αλλά κάποιες φορές, είναι και μαγευτικό, ειδικά το ότι δεν έχεις χάσει ούτε μια στιγμή από το παιδί σου. Όμορφη ή άσχημη.

Υπάρχουν γονείς, και δεν τους κρίνω, που οι μόνες αναμνήσεις από τα παιδιά τους είναι οι σχολικές γιορτές, κάποιο νοσοκομείο/ αρρώστια, κάποια χαρά, κάποια λύπη. Υπάρχουμε και εμείς, που το παιδί είναι προέκταση μας. Που από το 24ωρο έχουμε ένα 4ωρο δικό μας. Αυτό που πάνε στο σχολείο…..

Είμαι μονογονέας εδώ και 3,5 χρόνια από τα 5,5 χρόνια που έχω το παιδί μου. Ούτε πολλά χρόνια, ούτε λίγα. Είμαι όμως 100% μονογονέας. Και οικονομικά και συναισθηματικά. Από τότε μέχρι σήμερα, ο «άλλος» γονέας όπως χαρακτηρίζεται από πολλούς, συνολικά το παιδί μου, παιδί του, παιδί μας……του έχει μιλήσει στο τηλέφωνο 5 φορές και το έχει δει 3. Θες να κάνω και αυτό 5 για να είναι στρογγυλό; Μέσα σε 3,5 χρόνια. Λες και είναι ο χαμένος συγγενής από την Αμερική….

Δεν γνωρίζει τις συνήθειες του, τις φοβίες του, τι του αρέσει και τι όχι, πως κοιμάται, αν πλένεται μόνος του, πως πίνει το γάλα του, τι ποίημα είχε στο σχολείο. Και πόσα ακόμα…. Μπορεί να θέλει, μπορεί όχι.

Στη μια φορά όμως που θα μιλήσει ή θα έρθει, θα πετάξει ένα «Σε αγαπώ πολύ», που δυστυχώς ο μικρός, ακόμα είναι σε ηλικία που το πιστεύει και τον χαροποιεί, θα φέρει 2 σοκολάτες και 1 γλειφιτζούρι, θα κάτσει 2 ώρες….. και μετά του χρόνου τώρα. Για αυτές τις 2 ώρες, θα κάνω να τον «επαναφέρω» 3 μέρες. 3 μέρες με φωνές και κλάματα.

Πώς να γεμίσεις μια καρδιά με 2 ώρες τον χρόνο. Μια καρδιά γεμάτη αγάπη αλλά με ένα μόνιμο κενό. Πώς να το ξανά-θεραπεύσεις το τραύμα της απώλειας με το ετήσιο 2ωρο;

Και σε σένα, μπαμπά, λέμε τώρα, του παιδιού ΜΟΥ, γιατί θέλει λίγο παραπάνω προσπάθεια για να είναι και σου, πέρα από το DNA ……Εκεί που ήσουνα, εκεί να μείνεις.

πηγή: singleparent.gr

Όταν οι γονείς δεν στηρίζουν τη μονογονεϊκή οικογένεια των παιδιών τους....

Η άφιξη ενός νέου μωρού είναι δώρο ζωής και ως έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Ο καθένας από εμάς έχει υπάρξει παιδί και θα επιθυμούσε να έχει βρεί περισσότερη αγάπη, στοργή, οικογενειακή συνοχή και αρμονία.Ότι και αν έχει συμβεί πιο πρίν το παιδί έχει ανάγκη και επιθυμεί να είναι πλήρως και ανιδιοτελώς αποδεκτό από τους ανθρώπους της οικογένειας του

Προκειμένου να επιτύχει τους βασικούς αναπτυξιακούς στόχους της πρώιμης βρεφικής και παιδικής ηλικίας, το παιδί θα επιθυμούσε να έχει σύμμαχο και τους δύο γονείς τους οποίους έχει ανάγκη για αυτό .Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η μονογονεϊκή οικογένεια δε θα του επιτρέψει να πετύχει τους στόχους αυτούς. Η μονογονεϊκή οικογένεια θα μπορέσει να του προσφέρει ευνοϊκό, πρόσφορο και ασφαλές περιβάλλον εφ’όσον ο/η γονέας της είναι καλά συναισθηματικά. Αν ο γονέας δεν είναι καλά συναισθηματικά τότε αυτό θα έχει απήχηση στο παιδί, το οποίο δε θα είναι σε θέση να περάσει ομαλά τα εξελικτικά στάδια των πρώτων χρόνων της ζωής μ’αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει αργότερα πολύ σημαντικές δυσκολίες στη ολοκλήρωση της προσωπικότητας του.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν την βαρύτητα του ρόλου του γονέα μιας μονογονεϊκής οικογένειας. Πως όμως ένας γονιός είναι ισχυρός συναισθηματικά και γίνεται καλός γονιός;

Μα αν βίωσε στη βρεφική και παιδική του ηλικία αυτό που έχει ανάγκη και επιθυμεί το νέο μέλος της οικογένειας του! Αν συμβαίνει αυτό τότε είναι πολύ πιθανό το νέο μωρό να αγαπηθεί και να στηριχτεί επαρκώς απ’τη νέα του οικογένεια. Σ’αυτή βέβαια την περίπτωση ο παππούς και η γιαγιά είναι πολύ πιθανό να στηρίξουν τον γονέα που το έχει ανάγκη και έτσι να αντισταθμίσουν την έλλειψη του άλλου γονέα σε σημαντικό βαθμό.Εδώ είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος του φύλου που λείπει και καλό θα ήταν οι γονείς να εμπλακούν σε μια συμβουλευτική διαδικασία για τη στήριξη της οικογένειας .

Είναι όμως αρκετές οι περιπτώσεις όπου ο γονέας μιας μονογονεϊκής οικογένειας αντιμετωπίζει πρόσθετα εμπόδια στο δύσκολο έργο του από τη μη στήριξη των δικών του ανθρώπων στο ρόλο αυτό που αναλαμβάνει. Αν δεν υπάρχει αυτή η στήριξη (ένδειξη συνήθως ότι δεν υπήρχε και στα πρώιμα παιδικά του βιώματα) τότε θα επιφορτιστεί με ένα τεράστιο βάρος το οποίο αναγκαστικά θα μετατοπιστεί στο παιδί. Μ’αλλα λόγια το παιδί θα είναι ζορισμένο και φορτωμένο από τα πρώτα χρόνια της ζωής πράγμα το οποίο θα έχει σημαντικές αρνητικές συνέπειες για την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του. Εδώ κρίνεται απαραίτητη η συμβουλευτική και ψυχοθεραπευτική ενίσχυση των γονέων καθώς και του παππού και της γιαγιάς των οποίων ο ρόλος είναι ιδιαίτερα πλέον σημαντικός.Οι γονείς του γονέα μονογονεϊκής οικογένειας είναι στην ουσία και αυτοί γονείς των παιδιών της οικογένειας και των προηγούμενων και θα πρέπει να ευαισθητοποιηθούν σ’αυτό τον ιδιαίτερο ρόλο που τους επιφυλάσσει η μοίρα(στον βαθμό που είναι το μέγιστο εφικτό βέβαια) ο οποίος δεν έχει μόνο υποχρεώσεις αλλά και σημαντικά οφέλη. Όσο καλύτερα μεγαλώνει ένα παιδί έχοντας τη στήριξη και την αγάπη των προσώπων του περιβάλλοντος του, τόσο περισσότερο χαρούμενοι και ευτυχισμένοι θα είναι και οι δικοί του άνθρωποι αφού θα τους ανταμείβει συνεχώς για αυτό που του δίνουν.

Αρκετές είναι οι περιπώσεις όπου ο παππούς και η γιαγιά δε στηρίζουν τον γονέα μονογονεικής οικογένειας. Καλό και απαραίτητο θα ήταν σ’αυτή την περίπτωση να γίνει μια διερεύνηση των σχέσεων και των συναισθημάτων που αναπτύσσονται σ’αυτήν τη κατάσταση ώστε να βοηθηθούν όλοι και να ακακουφιστεί και η ψυχική υγεία των παιδιών. Η ίδια παρέμβαση κρίνεται σκόπιμη και στην περίπτωση που ο ίδιος ο γονέας απομονώνει τους δικούς του γονείς και τους δυσκολεύει στο να τον βοηθήσουν.

Το παιδί απ΄την πρώτη στιγμή αντιλαμβάνεται ποιους έχει σύμμαχους και ποιους όχι. Τους αγαπάει βέβαια όλους αλλά αυτό δε σημαίνει πως δε γνωρίζει τι συμβαίνει στον άμεσο περίγυρο του. Έτσι λοιπόν ο γονέας θα πρέπει να έχει υπόψη του αυτή την ικανότητα του παιδιού και να απαντάει σε τυχόν ερωτήσεις του για τη γιαγιά ή τον παππού που είναι απών/ούσα από το σπίτι ή απορρίπτουν την οικογένεια με τρόπο που να μην είναι ψεύτικος (για να μη δώσει διπλό μήνυμα στο παιδί) αλλά και ούτε να περιγράψει ακριβώς μία άσχημα κατάσταση την οποία δεν έχει και ανάγκη το παιδί να γνωρίζει πλήρως. Μπορεί για παράδειγμα να δώσει στο παιδί, απαντήσεις του τύπου : «η γιαγιά/παππούς είναι αυτό το καιρό μακριά μας για τους δικούς τους λόγους αλλά ίσως στο μέλλον να είναι διαφορετικά τα πράγματα», ή «φαίνεται να τους απασχολούν κάποια άλλα θέματα αυτή τη περίοδο» και πάντα με ενθάρρυνση και προτροπή στο παιδί να εκφραστεί ελεύθερα για το πώς νιώθει σχετικά με αυτό το γεγονός, τι αισθάνεται, φαντάζεται κτλ. Εδώ θα πρέπει να δοθεί χώρος και χρόνος από το γονέα στην έκφραση των δυσάρεστων κυρίως συναισθημάτων του παιδιού που είναι λογικό να υπάρχουν . Έτσι θα βελτιωθεί και η σχέση μεταξύ παιδιού και γονέα.

Σωτήρης Παπαλάμπρος
Παιδοψυχολόγος-Ψυχοθεραπευτής

πηγή: singleparent.gr

Happy FATHER'S day .!!!

Αφορμή της ημέρας,,, χρόνια καλά για όλους εκείνους τους μπαμπάδες που τιμούν με ψυχή και σώμα τον ύψιστο ρόλο τους ως ΠΑΤΈΡΑ,,, και Ιδιαίτερα σε εκείνους τους Μόνους Πατεράδες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σαν πατέρας και μητέρα μαζί,,, αλλά και σε εκείνες τις μητέρες που "φορούν" το ρόλο του πατέρα προσπαθώντας να καλύψουν το κενό της απουσίας με τον πιο δυνατό τρόπο,,,

κι αν μιλάμε για εμπορικές εορτές,,, το να πούμε μία γλυκειά ευχή,,, ή να δώσουμε μία αγκαλιά,,, δεν είναι,,, ας το κάνουμε,,,

Καλή και Ευλογημένη Κυριακή.!!!


η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα

απλά..... ΜΑΛΒΙΝΑ,,, Μία Γυναίκα Μοναδική,,, Διαφορετική,,,

.......Εγώ γλίτωσα και δεν είμαι πλέον σαν κι εσάς. Και χόρτασα. Και λεφτά. Και οικογένεια κι αγάπη. Κυρίως αγάπη. Στο μέτωπο αγγίγματα-φιλιά. Και πλάι στα χείλη. Εγώ που, μέχρι πέρυσι, αν με άγγιζες ακόμα και εξ αποστάσεως, ούρλιαζα "πίσω μου σ' έχω σατανά".
Εγώ χόρτασα. Ένα χειμώνα αγάπη. Μια άνοιξη ελπίδα. Κι ένα καλοκαίρι προοπτική. Ολόκληρο προοπτικές. Εγώ, η ξεγραμμένη. Χρειάστηκε να ξεγραφτώ, για να μπορέσω και να συμμορφωθώ και να αγαπήσω και να αγγίξω και να ανταποδώσω και τα πάντα. Εγώ. Όχι πια ορφανή. Γεμάτη. Επαρκής. Μισοσίγουρη. Και "ωραία", όπως με ήθελα. Με μακριά μαλλιά. Να ερεθίζουν ώμους και πλάτη".......

 απλά..... ΜΑΛΒΙΝΑ,,, Μία Γυναίκα Μοναδική,,, Διαφορετική,,,

14 μύθοι και αλήθειες για τα μοναχοπαίδια

Για όποιον λόγο κι αν αποφασίσατε να αποκτήσετε ένα μόνο παιδί, το μόνο σίγουρο είναι ότι το λατρεύετε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο! Ξέρετε, όμως, ότι το γεγονός πως είναι μοναχοπαίδι μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίον μεγαλώνει, καθώς και την προσωπικότητά του; Με τον ίδιο τρόπο που και η σειρά γέννησης ανάμεσα στα αδέλφια επηρεάζει τον χαρακτήρα τους, έτσι και τα μοναχοπαίδια εμφανίζουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά.

Όχι, τα μοναχοπαίδια δεν είναι απαραίτητα κακομαθημένα και εγωκεντρικά. Ούτε, όμως, είναι όλα τους πιο ώριμα για την ηλικία τους. Ξεχωρίζουμε, βάσει επιστημονικών μελετών, μύθους από αλήθειες και καταλήγουμε στα πραγματικά στοιχεία που κάνουν το μοναχοπαίδι σας τόσο ξεχωριστό!

Μύθος: Τα μοναχοπαίδια νιώθουν μοναξιά.

Αλήθεια: Τα μοναχοπαίδια δεν νιώθουν μοναξιά –ιδιαίτερα όταν είναι μικρά και πηγαίνουν σχολείο.

Ίσως να νιώθουν σχετική μοναξιά στην εφηβεία, μια περίοδος κατά την οποία το παιδί έτσι κι αλλιώς συχνά κλείνεται στον εαυτό του, και ίσως να νιώσουν ξανά έτσι σε μεγάλη ηλικία, όταν «φύγουν» οι γονείς. Από την άλλη, ακριβώς επειδή έχουν περάσει πολλές ώρες μόνα τους, όχι μόνο δεν φοβούνται την μοναξιά, αλλά έχουν βρει και τρόπους για να διασκεδάζουν χωρίς απαραίτητα την παρουσία άλλων!

Αλήθεια: Τα μοναχοπαίδια έχουν συσσωρευμένες «δυνάμεις».

Είναι λογικό τα μοναχοπαίδια να είναι κατά κανόνα πιο ικανά άτομα (το επιβεβαιώνουν και οι επιστήμονες), με την έννοια ότι, ανεξάρτητα από το εισόδημα ή το είδος εργασίας τους, οι γονείς τους έχουν περισσότερο χρόνο, ενέργεια αλλά και χρήματα για να επενδύσουν σε αυτά. Έτσι, καθώς έχουν όλη την προσοχή των γονιών τους, τα μοναχοπαίδια συνήθως πετυχαίνουν πιο εύκολα, πιο υψηλούς στόχους, είναι πιο έξυπνα και έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση.

Μύθος: Τα μοναχοπαίδια είναι εγωιστές.

Αλήθεια: Η πραγματικότητα είναι ότι τα μοναχοπαίδια είναι εξίσου γενναιόδωρα με όσα παιδιά έχουν αδέλφια, ενώ ταυτόχρονα σέβονται ιδιαιτέρως τους ανθρώπους γύρω τους. Για την ακρίβεια, δίνουν μεγάλη σημασία στις σχέσεις τους με τους άλλους, καθώς γι'αυτούς είναι πολύτιμες. Γι'αυτό και γίνονται ιδιαιτέρως πιστοί φίλοι, αφού θεωρούν τους κολλητούς τους αδέλφια τους. Για κάποιον λόγο, ωστόσο, οι ερευνητές δεν έχουν πειστεί ακόμα και συνεχίζουν να διερευνούν αν γίνεται τα μοναχοπαίδια να μην είναι εγωιστές.

Αλήθεια: Τα μοναχοπαίδια δεν διαφέρουν πολύ από τα μεγαλύτερα παιδιά.

Όπως τα μεγαλύτερα παιδιά μιας οικογένειας, έτσι και τα μοναχοπαίδια τείνουν να είναι πιο συντηρητικά και ώριμα. Ωστόσο, μοιάζουν και με τα μικρότερα παιδιά μιας οικογένειας, στο ότι είναι καινοτόμα.

Μύθος: Τα μοναχοπαίδια είναι κακομαθημένα.

Αλήθεια: Δεν είναι περισσότερο κακομαθημένα από οποιοδήποτε άλλο παιδί και ο λόγος είναι απλός.

Οι γονείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα θα προσφέρουν τα πάντα στα παιδιά τους, όσα κι αν είναι αυτά. Οι γονείς που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα για «τα πάντα», θα προσφέρουν στα παιδιά τους ό,τι μπορούν, επίσης όσα κι αν είναι αυτά!

Αλήθεια: Τα μοναχοπαίδια τείνουν να έχουν καλύτερη εκπαίδευση.

Σε συνέχεια των παραπάνω, μελέτες έχουν δείξει ότι λόγω της παραπάνω προσοχής των γονιών, τα μοναχοπαίδια τείνουν να γίνονται καλύτεροι μαθητές και να πετυχαίνουν σε υψηλόβαθμες σχολές. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει ότι όσοι έχουν αδέλφια δεν έχουν τις ίδιες επιτυχίες, όμως αναλογικά έχει βρεθεί ότι τα μοναχοπαίδια τα πάνε καλύτερα σε ακαδημαϊκό επίπεδο.

Μύθος: Τα μοναχοπαίδια δεν είναι ευπροσάρμοστα.

Αλήθεια: Όλες οι μελέτες που έχουν γίνει σε σχολεία δείχνουν πως όλα τα παιδιά που κοινωνικοποιούνται στο σχολικό περιβάλλον έχουν τις ίδιες ικανότητες προσαρμογής.

Αλήθεια: Τα μοναχοπαίδια είναι υπερ-προστατευμένα.

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, οι γονείς που έχουν μοναχοπαίδια θα τους συμπεριφέρονται σα να είναι μωρά. Αυτό είναι ταυτόχρονα χαριτωμένο αλλά και καταπιεστικό.

Αλήθεια: Όταν το λένε (ότι είναι μοναχοπαίδια), συχνά εισπράττουν ενοχλητικά σχόλια.

...όπως «Έλα; Δεν σου φαίνεται!» ή χειρότερα «ε, έτσι εξηγείται!». Φαίνεται, λοιπόν, πως τα στερεότυπα στις κοινωνίες... καλά κρατούν!

Αλήθεια: Από τις αρχές της δεκαετίας του '60 μέχρι σήμερα τα μοναχοπαίδια έχουν αυξηθεί.

Για την ακρίβεια, τα τελευταία 50 χρόνια οι οικογένειες με ένα παιδί έχουν διπλασιαστεί σε 1 στις 5. Οι λόγοι είναι κυρίως οικονομικοί, ενώ παίζει ρόλο και η πλήρης ένταξη της γυναίκας στην αγορά εργασίας. Όπως και να έχει, αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν ΚΑΙ πρακτικοί λόγοι που κάποιοι επιλέγουν να αποκτήσουν ένα μόνο παιδί –δεν είναι από καπρίτσιο!

Μύθος: Τα μοναχοπαίδια θέλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής.

Αλήθεια: Κάποια μοναχοπαίδια μπορεί να έχουν αυτή την ανάγκη, έχοντας συνηθίσει να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής των μεγάλων. Κάποια άλλα, όμως, ακριβώς επειδή έχουν κουραστεί να βρίσκονται στο επίκεντρο, προτιμούν στις κοινωνικές εκδηλώσεις να αποσύρονται. Έχει, φυσικά, να κάνει με τον χαρακτήρα τους και μόνο!

Αλήθεια: Δεν έχουν κάποιον με κοινές παιδικές αναμνήσεις.

Γεγονός είναι ότι όταν τα μοναχοπαίδια θέλουν να θυμηθούν κάποιο συμβάν από τα παιδικά τους χρόνια, δεν έχουν κάποιον για να ρωτήσουν. Αυτή την ανάγκη θα την κάλυπταν ιδανικά τα μεγαλύτερα αδέρφια. Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι δεν έχει νόημα ούτε τους γονείς τους να ρωτήσουν, καθώς το πιθανότερο είναι ότι θα τους δώσουν μια διαστρεβλωμένοι εκδοχή της ιστορίας (οι γονείς έχουν το «ταλέντο» να θυμούνται στιγμιότυπα από τα παιδικά χρόνια των παιδιών τους όπως εκείνοι θέλουν).

Μύθος: «Είναι λάθος να κάνεις ένα μόνο παιδί».

Αλήθεια: Δεν υπάρχει καμία μελέτη που να αποδεικνύει ότι υπάρχουν σωστές και λάθος οικογενειακές επιλογές. Κι αν σας έχουν ήδη δημιουργηθεί τύψεις ότι θα γίνετε κάποτε βάρος στο μοναχοπαίδι σας, φροντίστε όσο ακόμα είναι μικρό να το «δυναμώσετε» έτσι ώστε αυτό να μην συμβεί ποτέ.

Αλήθεια: Τελικά, δεν μπορείς να βάλεις όλα τα μοναχοπαίδια στο ίδιο «καζάνι».

Υπάρχουν μοναχοπαίδια πολύ κοινωνικά και μοναχοπαίδια πολύ εσωστρεφή. Υπάρχουν μοναχοπαίδια «κολλημένα» με τους γονείς τους και μοναχοπαίδια που κάνουν νωρίς την «επανάστασή» τους και αυτονομούνται. Μάλιστα, δύο τόσο διαφορετικά μοναχοπαίδια, δεν αποκλείεται να γίνουν ζευγάρι μια μέρα και να αποκτήσουν... ένα μόνο παιδί!

Το σίγουρο είναι ότι καμία έρευνα ή μελέτη δεν μπορεί να βασιστεί σε ένα ερωτηματολόγιο για να βγάλει τόσο ασφαλή πορίσματα για την προσωπικότητα του μοναχοπαιδιού, τα οποία να καταλήξουν να αποτελούν και στερεότυπα!

Τα παραπάνω παιδιά φέρνουν την ευτυχία;

Τελικά, αυτό που έχει νόημα να σκεφτούν οι γονείς πριν πάρουν την απόφαση να αποκτήσουν περισσότερα από ένα παιδιά είναι: Πρώτον, θα γίνει το παιδί μας πιο χαρούμενο αν αποκτήσει αδέλφια; Και δεύτερον, εμείς θα γίνουμε πιο χαρούμενοι;

Μετά από μελέτη του αναφορικά με το μέλλον της γονιμότητας των ανθρώπων, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Pennsylvania, Samuel Preston, κατέληξε, μεταξύ άλλων, στο -απρόβλεπτο- συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι γονείς ερωτεύτηκαν τόσο παράφορα το πρώτο παιδί τους που ήθελαν σύντομα να αποκτήσουν και δεύτερο. Άλλοι, πάλι, γονείς που αποφασίζουν να αποκτήσουν ένα μόνο παιδί λένε ότι «αν μπορούσα να ξαναγεννήσω ακριβώς το ίδιο παιδί, θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αλλά η ευτυχία του να είμαι μητέρα, έχει να κάνει με το ότι είμαι η ΔΙΚΗ ΤΟΥ μητέρα!». Οι δε κοινωνιολόγοι καταλήγουν εδώ και χρόνια στο συμπέρασμα ότι η απόκτηση ενός μόνο παιδιού προσφέρει την ικανοποίηση του να γίνεται κανείς γονιός, χωρίς την υπερπροσπάθεια που απαιτεί το μεγάλωμα περισσότερων από ένα παιδιών.

Η τελική απόφαση, φυσικά, ανήκει στο κάθε ζευγάρι, το οποίο μάλιστα -όσο, τουλάχιστον, η φύση το επιτρέπει- έχει κάθε δικαίωμα, κάποια στιγμή, να αλλάξει γνώμη!

πηγή: http://www.mama365.gr/
γράφει η Έλενα Μπούλια

Επειδή είμαι μαμά…

…Πηγαίνω στο μπάνιο αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή.

…Έχω πάντα εφεδρικές πάνες στην τσάντα μου.

…Μπορώ να ταίζω δύο ανθρώπους ταυτόχρονα.

… Κάθε βράδυ τρώω το λιγότερο δέκα κλωτσιές από δυο μικρά ποδαράκια.

…Ξέρω ότι τα παιδιά (μου) κάνουν τον κόσμο πιο όμορφο.

…Δεν έχω ξυπνήσει μετά τις 7 τα τελευταία 7 χρόνια.

…Θεωρώ ότι μια βόλτα μόνη στο super market είναι για μένα σαν…διακοπές.

… Ξέρω ότι υπάρχουν φανταστικοί φίλοι ακόμη κι αν δε μπορώ να τους δω.

…Ψωνίζω τα πάντα από ένα εμπορικό κέντρο, γιατί μόνο εκεί προλαβαίνω να πάω.

…Ξέρω ότι ακόμη και τα μικρότερα πλάσματα μπορούν να έχουν τη δική τους «μεγάλη» άποψη.

…Νιώθω τα πάντα πιο έντονα από ποτέ.

…Ξέρω ότι τα παιδιά με έκαναν καλύτερο άνθρωπο.

… Κλαίω όταν κλαίνε τα παιδιά μου.

… Ξέρω ότι μπορώ να κάνω σκληρά πράγματα.

…Έχω πλέον μια εξαιρετικά ευαίσθητη ακοή.

…Ξέρω πόσο σημαντική είναι μια μυστική κρύπτη για τις σοκολάτες.

…Καταλαβαίνω ποιο από τα παιδιά μου κατεβαίνει τη σκάλα, από τα βήματά του και μόνο.

… Φοράω φόρμα κάθε μέρα στο σπίτι (και έξω από το σπίτι).

…Ξέρω ότι δε θα άλλαζα τη ζωή μου για τίποτα στον κόσμο!

πηγή: http://www.imommy.gr/

Τα βασικά σημάδια για να πεις αντίο σε μια φιλία.!

Το τέλος μιας φιλίας μπορεί να σε πονέσει όσο και ένας χωρισμός. Ειδικά όταν σε αυτή την φιλία έχεις επενδύσει χρόνο, ενέργεια, αγάπη, αφοσίωση, όταν έχεις μοιραστεί, όταν έχεις δώσει και έχεις πάρει. Όπως όμως και στις ερωτικές σχέσεις έτσι και οι φιλίες, δεν είναι γραφτό όλες να κρατάνε για πάντα.

Πολλές φιλίες πριν επέλθει το οριστικό τέλος παρουσιάζουν σημάδια τοξικότητας. Αν στεναχωριέσαι διαρκώς, αν η επαφή μαζί της σου δημιουργεί ψυχοσωματικές αντιδράσεις, αν η συναναστροφή σε αγχώνει ή αν νιώθεις πως δεν αναγνωρίζεις πλέον τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου, τότε μάλλον έχει έρθει η ώρα να γυρίσεις σελίδα.

Πότε όμως πρέπει να «χωρίσεις» από μία φίλη:

Πριν απομακρυνθείς από μία φιλία, πρέπει να εξετάσεις τους λόγους που υποβόσκουν πίσω από αυτή την επιθυμία σου. Αν και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή και εξατομικευμένη υπάρχουν κάποια βασικά σημάδια ότι η φιλία σας παρουσιάζει σημάδια φθοράς και προδοσίας, τα οποία μερικές φορές είναι ανεπανόρθωτα.

• Προδοσία (το να μοιραστεί μυστικά σου, το να φλερτάρει με το σύντροφό σου, να σε υπονομεύσει πίσω από την πλάτη σου κ.ο.κ).

• Έλλειψη υποστήριξης κατά τη διάρκεια μιας δύσκολης περιόδου.

• Το να μην μπορεί να μοιραστεί τη χαρά σου, στις κορυφαίες στιγμές της ζωής σου. Όπως μία μεγάλη επαγγελματική επιτυχία, ένα γάμο, τον ερχομό ενός παιδιού.).

• Επαναλαμβανόμενοι τσακωμοί που κλιμακώνονται.

• Αμφιβολίες για την ακεραιότητα των αγνών συναισθημάτων ενός φίλου σου, απέναντι σε σένα.

Αυτά τα θέματα είναι σοβαρά και επιδεικνύουν έλλειψη εμπιστοσύνης και σεβασμού, αποδεικνύοντας ότι αυτό που μοιράζεστε δεν είναι φιλία πραγματική και ουσιαστική.

Το αν θα δώσεις μία δεύτερη ευκαιρία, εξαρτάται από το αν έχεις δώσει επαναλαμβανόμενες ευκαιρίες στο παρελθόν, από το αν πραγματικά έχει απομείνει κάτι για να περισώσεις, από το αν αυτή η φιλία, σου έχει δώσει περισσότερες χαρές παρά λύπες, και από το αν θεωρείς την απώλεια του συγκεκριμένου ανθρώπου από τη ζωή σου ως δυσαναπλήρωτη.

Αν το γυαλί έχει σπάσει, να μην ξεχνάς πως δεν έχεις ανάγκη από «τοξικές» φιλίες. Οι άνθρωποι αλλάζουν, διαφοροποιούν τις ιεραρχίες τους, μεταλλάσσουν τις απόψεις τους περί ηθικής, και μπορεί όλα αυτά που σας έδεναν να μην υπάρχουν πια ή να μην ήταν στην τελική και τόσο πολλά. Έρχεται κάποια στιγμή που πρέπει να αποδεχτείς πως για κάποιες σχέσεις ισχύει το «από μακριά και αγαπημένοι».

πηγή: ΓόβαΣτιλέτο

Οι άνδρες λένε, θέλουν μία γυναίκα που να ξέρει τι θέλει,,,

Ένας άνδρας,,, Αρσενικό,,, θα έπρεπε να θέλει μια γυναίκα που μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της,,, δυναμική και ανεξάρτητη,,, με άποψη, γνώση,,, που δεν χρειάζεται να του τηλεφωνήσει σε κάθε πρόβλημά της,,, Θα έπρεπε να θέλει μια γυναίκα που του δίνει κίνητρο να γίνει καλύτερος,,, μία γυναίκα Έξυπνη,,, που θα συμμετάσχει ενεργά στα Πολιτικά και Κοινωνικά δρώμενα,,, μην σε πω,,, θα έχει άποψη και για το Πρωτάθλημα,,, που απαιτεί χρόνο για τον εαυτό της,,, να τον περιποιηθεί και να τον ικανοποιήσει,,, που θέλει να δει τις φίλες της και τους φίλους της,,, που η καριέρα της είναι "θέμα" κάθε άλλο παρά βιοποριστικό,,, και που με την ίδια προθυμία,,, αφήνει χρόνο στον άνδρα,,, για τα χόμπι και τους φίλους του,,, κάνοντας πράγματα που ευχαριστούν τον ίδιο,,, και που τελικά μία γυναίκα που όταν έρθει η ώρα των "δύσκολων",,, θα παραμείνει βράχος δίπλα του,,, στηρίζοντας τις επιλογές του ακόμα και όταν διαφωνεί,,,

Αντ' αυτού,,, οι άνδρες,,, προτιμούν να ζουν βολεμένοι,,, κάτω από τις φτερούγες της μαμάς του,,, που τους σερβίρει το φαγητό ζεστό στο πιάτο και ποτέ δεν τους γκρινιάζει,,, Ή επιλέγουν τελικά μιας χαμηλής νοημοσύνης γυναίκα,,, αφού είναι εύκολο να την χειριστούν, δεν έχει πολλές απαιτήσεις και μπορούν ακόμα πιο εύκολα να την κοροϊδέψουν,,, Επιλέγουν γυναίκες που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα ούτε σε μια σοβαρή συζήτηση,,, δουλεύουν με ένα κλάμερ στο κεφάλι,,, και νιώθουν αρσενικά όταν η λεγάμενη,,, δεν ξέρει να αλλάξει ούτε μία λάμπα,,,

Τελικά οι γυναίκες που ξέρουν τι θέλουν,,, και ξέρουν και να το πράξουν,,, είναι αξιοθαύμαστες μεν,,, από τα αρσενικά,,, μη προσεγγίσημες δε,,, για να μην πω,,, ο φόβος και ο τρόμος τους,,,


η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα

Η Pearl καλωσορίζει τον Ιούνη .!!!

Kαλοσωρίζω σε Ιούνη,,, σύζυγε του Δία,,, 'Ηρα θαυμαστή,,,

Καλοσωρίζω σε Ιούνη,,, Κερασάρη,,, και Θεριστή,,, του δρεπανιού μου,,, την γιορτή,,,

Καλοσωρίζω σε Ιούνη,,, Λαμπαδάρη του Γιαννιού,,, Αγιογιαννίτη,,,

«Ανοίγουμε τον κλήδονα με τ' Αγιαννιού την χάρη, και όποια έχει καλό ριζικό σήμερα ναν το πάρει»

Καλό μήνα Αγαπημένοι μου,,, με την ευχή κάθε τι που προσδοκά ο καθένας μας,,, τούτο τον μήνα,,, να το θερίσει,,,

η υπογράφουσα
Κουτσιλέου Κ. Μαργαρίτα